Twój koszyk jest pusty!
AMANTYN 100 mg 60 tabletek
Składniki:
substancja czynna: siarczan amantadyny 1 tabletka zawiera siarczan amantadyny 100 mg
substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, skrobia ziemniaczana, żelatyna, powidon, kroskarmeloza sodowa, talk, krzem koloidalny dwutlenek bezwodny, stearynian magnezu (polietylen Opadry II biały poliwinyl, talk, dwutlenek tytanu (E 171)).
Postać dawkowania.
Tabletki powlekane.
Grupa farmakoterapeutyczna.
Leki przeciwparkinsonowskie. Leki dopaminergiczne. Kod ATC N04B B01.
Charakterystyka kliniczna.
Wskazania.
Choroba Parkinsona, parkinsonizm o różnej etiologii,
nerwobóle z półpasiec (Herpes zoster),
profilaktyka i leczenie grypy A.
Przeciwwskazania.
Nadwrażliwość na amantadynę lub którykolwiek składnik leku padaczka i inne drgawki, ciężka niewydolność nerek, choroba wrzodowa.
Sposób podawania i dawkowanie.
Tabletki należy przyjmować doustnie, po posiłkach, popijając niewielką ilością płynu, najlepiej rano i/lub po południu. Ze względu na możliwy aktywujący wpływ na ośrodkowy układ nerwowy (OUN), ostatnią dawkę leku zaleca się przyjąć nie później niż 16 godzin.
Pacjentom w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) zaleca się przepisywanie minimalnej skutecznej dawki ze względu na tendencję do zmniejszania klirensu nerkowego i wynikającego z tego wzrostu stężenia amantadyny w osoczu.
W niektórych przypadkach ciągłego leczenia amantadyną przez kilka miesięcy skuteczność może się zmniejszyć. Skuteczność można zwiększyć, odstawiając amantadynę na 3-4 tygodnie. W tym okresie należy kontynuować równoczesne leczenie przeciwparkinsonowskie lub, jeśli jest to klinicznie konieczne, rozpocząć leczenie lewodopą w małych dawkach. .
Zwykle Amantin jest przepisywany w połączeniu z innymi lekami przeciwparkinsonowskimi. W takim przypadku dawka Amantin dobierana jest indywidualnie.
W leczeniu nerwobólów z półpaścem przepisuje się 100 mg dwa razy dziennie przez 14 dni. Terapię należy rozpocząć jak najwcześniej po postawieniu diagnozy. W przypadku uporczywego bólu popółpaścowego leczenie można kontynuować przez kolejne 14 dni.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek dawkę amantadyny należy zmniejszyć zmniejszając całkowitą dawkę dobową lub zwiększając odstęp między dawkami leku, w zależności od klirensu kreatyniny, jak przedstawiono w tabeli:
Tabela zawiera ogólne zalecenia, dlatego lekarz powinien nadal monitorować pacjentów pod kątem objawów niepożądanych.
Działania niepożądane.
Działania niepożądane amantadyny są często łagodne i przemijające. Z reguły pojawiają się w ciągu 2-4 dni od rozpoczęcia leczenia i szybko znikają po odstawieniu leku.
Ze strony układu krwionośnego i limfatycznego: leukopenia.
Z układu nerwowego: niepokój, zawroty głowy, ból głowy, senność, bezsenność, osłabienie, pobudzenie, gorączka, ataksja, niewyraźna mowa, pogorszenie koncentracji, drażliwość, depresja, bóle mięśni, parestezje, splątanie, dezorientacja, psychoza, drżenie, drgawki, dyskineza, otępienie, myśli i zamiary samobójcze, złośliwy zespół neuroleptyczny, majaczenie, hipomania i mania, halucynacje, koszmary senne. Paranoidalne psychozy egzogenne, którym towarzyszą halucynacje wzrokowe, są częściej obserwowane w połączeniu z lekami antycholinergicznymi oraz u pacjentów podatnych na zaburzenia psychiczne.
Od strony narządu wzroku: uszkodzenie rogówki (punktowe zmętnienie podnabłonkowe, które może być związane z powierzchownym punkcikowatym zapaleniem rogówki), obrzęk nabłonka rogówki, zmniejszenie ostrości wzroku, przełomy okulogenne, rozszerzenie źrenic.
Z przewodu pokarmowego: nudności, suchość w ustach, anoreksja, wymioty, zaparcia, biegunka, odwracalny wzrost aktywności enzymów wątrobowych.
Ze strony skóry i tkanki podskórnej: wysypki skórne, swędzenie, zwiększone pocenie się, nadwrażliwość na światło, wypryskowe zapalenie skóry.
Z układu moczowo-płciowego: zatrzymanie moczu u pacjentów z przerostem gruczołu krokowego, nietrzymanie moczu, zmiany libido.
Inne: reakcje nadwrażliwości z nietolerancją jakiegokolwiek składnika leku.
Przedawkować.
Przedawkowanie amantadyny może być śmiertelne.
Objawy W przypadku przedawkowania amantadyny dominują objawy ostrej psychozy i zaburzeń nerwowo-mięśniowych. Hiperrefleksja, niepokój ruchowy, drgawki, objawy pozapiramidowe, skurcze skrętne, rozszerzenie źrenic, dysfagia, splątanie, dezorientacja, majaczenie, omamy wzrokowe, mioklonie, nudności, wymioty, suchość w ustach, hiperwentylacja, obrzęk płuc, niewydolność oddechowa, nadciśnienie, arytmia serca, tachykardia, napad dusznicy bolesnej, zatrzymanie akcji serca. Możliwa dysfunkcja nerek, w tym wzrost azotu mocznikowego i zmniejszenie klirensu kreatyniny, zatrzymanie moczu.
Stosowanie podczas ciąży lub laktacji.
Amantin jest przeciwwskazany podczas ciąży i kobiet planujących ciążę. Lek jest przeciwwskazany w okresie laktacji, ponieważ przenika do mleka matki. Jeśli konieczne jest zastosowanie leku, należy przerwać karmienie piersią.
Dzieci.
Doświadczenie w stosowaniu leku w leczeniu dzieci nie wystarczy.
Funkcje aplikacji.
Szczególną ostrożność należy zachować podczas stosowania leku u pacjentów z:
psychozą
pobudzenie lub splątanie
zaburzenia czynności wątroby i nerek
niewydolność serca
tyreotoksykoza
rozrost gruczołu krokowego
nawracający wyprysk
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobami układu krążenia, w tym zaburzeniami rytmu i przewodzenia , brak równowagi elektrolitowej ...
Nie należy nagle przerywać leczenia preparatem Amantin, ponieważ może to prowadzić do pogorszenia choroby Parkinsona, pojawienia się objawów związanych ze złośliwym zespołem neuroleptycznym, a także rozwoju zaburzeń poznawczych, takich jak katatonia, splątanie, dezorientacja, pogorszenie stanu psychicznego, delirium. Nie należy nagle przerywać przyjmowania leku Amantin u pacjentów, którzy jednocześnie przyjmują leki przeciwpsychotyczne, ze względu na możliwe ryzyko rozwoju złośliwego zespołu neuroleptycznego lub katatonii wywołanej neuroleptykami.
U pacjentów leczonych amantadyną zgłaszano próby samobójcze i myśli samobójcze. Aby zapobiec występowaniu myśli i intencji samobójczych, lek musi być przepisywany w minimalnych skutecznych dawkach.
U niektórych pacjentów przy długotrwałym stosowaniu leku może wystąpić obrzęk obwodowy. Powinny to wziąć pod uwagę osoby z przewlekłą niewydolnością serca.
Leku nie należy stosować u pacjentów z jaskrą zamykającego się kąta.
Lek zawiera laktozę, dlatego pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi postaciami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni stosować Amantinu.
Możliwość wpływania na szybkość reakcji podczas jazdy lub obsługi innych mechanizmów.
Lek może zmniejszać koncentrację i szybkość reakcji, powodować zawroty głowy, obniżoną ostrość wzroku, dlatego należy ostrzec pacjentów o potencjalnym niebezpieczeństwie podczas jazdy lub pracy z innymi mechanizmami.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji.
Możliwe jest połączenie amantadyny z lekami przeciwcholinergicznymi i innymi lekami przeciwparkinsonowskimi. W połączeniu z innymi lekami przeciw parkinsonizmowi następuje wzajemne wzmocnienie efektu terapeutycznego. Jednak jednoczesne stosowanie amantadyny i leków przeciwcholinergicznych lub lewodopy może nasilać dezorientację, omamy, koszmary senne, zaburzenia żołądkowo-jelitowe lub inne działania niepożądane podobne do atropiny. Zaburzenia psychotyczne mogą wystąpić u pacjentów otrzymujących amantadynę i lewodopę.
Należy unikać jednoczesnego stosowania z memantyną.
W pojedynczych przypadkach objawy psychotyczne mogą się nasilać u pacjentów przyjmujących jednocześnie amantadynę i leki przeciwpsychotyczne.
Jednoczesne stosowanie amantadyny i leków lub substancji działających na ośrodkowy układ nerwowy (w tym leków zawierających alkohol) może nasilać na nią toksyczny wpływ. W takich przypadkach zaleca się uważne monitorowanie pacjenta. Podczas leczenia amantadyną nie należy spożywać napojów alkoholowych.
Jednoczesne stosowanie diuretyków, takich jak triamteren/hydrochlorotiazyd i Amantin, może zmniejszyć wydalanie amantadyny z osocza krwi, co prowadzi do toksycznych stężeń tej ostatniej w osoczu. Należy unikać jednoczesnego podawania leków moczopędnych i Amantinu.
Jednoczesne stosowanie Amantinu i leków wydłużających odstęp QT jest przeciwwskazane.
Właściwości farmakologiczne.
Farmakodynamika. Środek przeciwparkinsonowski, przeciwwirusowy. Trójpierścieniowa symetryczna adamantamina. Blokuje receptory glutaminianu NMDA, zmniejszając nadmierne stymulujące działanie neuronów korowych glutaminianu na neoprążkowie, rozwijając się na tle niewystarczającego uwalniania dopaminy i tym samym zmniejszając objawy parkinsonizmu. Znacząco wpływa na sztywność (sztywność i bradykinezę) Eliminuje pozapiramidowe skutki uboczne leków przeciwpsychotycznych i innych leków: wczesną dyskinezę, akatyzję i parkinsonizm. Ponadto amantadyna wykazuje również pewne działanie antycholinergiczne.
Działanie przeciwwirusowe jest związane ze zdolnością amantadyny do blokowania przenikania wirusa grypy typu A do komórek.
Mechanizm działania leku Amantin w leczeniu półpaśca nie jest do końca poznany.
Farmakokinetyka.
Amantadyna wiąże się z białkami osocza w około 67% (in vitro), około 33% jest wykrywane w osoczu w postaci niezwiązanej. Przenika przez barierę krew-mózg, barierę łożyskową, do mleka matki. Jest wydalany z moczem prawie w niezmienionej postaci (90% pojedynczej dawki), niewielka ilość jest wydalana z kałem.
Zdolność dializacyjna amantadyny jest niska, około 5% na dializę.
Charakterystyka farmaceutyczna.
Podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne: tabletki o okrągłym kształcie, dwuwypukłej powierzchni, z rowkiem, powlekane, białe.
Okres trwałości.
3 lata.
Warunki przechowywania.
Opakowanie.
W blistrze znajduje się 10 tabletek, w tekturowym pudełku 6 blistrów.
